Stary Fordon uchodzi za najbardziej zaniedbaną dzielnicę Bydgoszczy. Do 1973 r. był samodzielnym miasteczkiem (ok. 9 tys. mieszkańców) z własnym samorządem i elitą dbającą o sprawy lokalne. Wtedy wbrew opinii i woli mieszkańców został włączony do Bydgoszczy. W sąsiedztwie wyrosła dzielnica bloków - Nowy Fordon (70 tys.), a Stary Fordon zaczął się wyludniać (dziś ok. 4 tys.), stracił samorząd i elity. Mieszkańcy popadli w apatię, od lat nie mają nawet swojego przedstawiciela w Radzie Miasta. Tutejsza Rada Osiedla nie ma już autorytetu, nie działa tu żadna miejscowa organizacja pozarządowa.
Z ubiegłorocznych badań socjologicznych "Stary Fordon - rewitalizacja" wyłania się pesymistyczny obraz dzielnicy. Bezrobocie jest tu 3 razy większe niż średnio w całej Bydgoszczy, a z pomocy społecznej korzysta 23% mieszkańców - 6 razy więcej niż średnio w Bydgoszczy. Mimo rażącej różnicy majątkowej przestępczość nie jest tu większa niż w reszcie miasta, ponieważ mieszkańcy utrzymują jeszcze dawne, bliskie więzi sąsiedzkie, charakterystyczne dla małego miasteczka.
Zamierzeniem było podjęcie aktywności społecznej związanej z tym, co najbardziej bolesne dla mieszkańców, i dzięki temu zbudowanie grupy młodzieży przekonanej, że poprawienie sytuacji w dzielnicy własnymi rękoma jest możliwe.
Dzięki zaangażowaniu młodzieży i wsparciu mieszkańców udało się uruchomić w centrum dzielnicy świetlicę środowiskową Cafe Rynek - miejsce spotkań i inicjatyw.
W ramach projektu zorganizowano warsztaty i szkolenia filmowe z młodzieżą gimnazjalną i studentami, młodzież stworzyła dwa filmy dokumentalne o Starym Fordonie oraz przeprowadziła badania wśród mieszkańców analizujące problemy dzielnicy.
Z projektu skorzystała młodzież gimnazjalna i studenci mieszkający na Starym Fordonie w Bydgoszczy.
Partnerem projektu był Zespół Szkół nr 20, jedyna placówka oświatowa działająca w Starym Fordonie, której pracownicy ułatwili kontakty młodzieży z mieszkańcami.