Polskie prawo oświatowe w teorii zabezpiecza edukację dzieci z niepełnosprawnościami, gwarantuje im prawo nauki w szkołach każdego typu, dostosowanie form i metod nauki i dodatkowe wsparcie specjalistów. W praktyce dzieci te nadal spychane są do placówek specjalnych lub na nauczanie indywidualne, ogranicza im się pomoc, a środki, które płyną z budżetu centralnego „rozpływają się” w samorządach.
Celem projektu była poprawa funkcjonowania instytucji państwowych i samorządowych oraz poprawa procesu stanowienia prawa oświatowego i jego wdrażania - usuniecie złych praktyk wydatkowania subwencji oświatowej w celu poleprawy sytuacji uczniów z niepełnosprawnościami w polskiej szkole. Przeprowadzono audyt społeczny dostępu do edukacji ucznia niepełnosprawnego.
Monitorowano zmiany w prawie oświatowym i informacje o aktualnym stanie realizacji prawa oświatowego w Polsce. Promowano edukacje włączającą - przygotowano informator, bazę wzorów pism dla rodziców, 4 raporty o stanie edukacji dla dzieci z niepełnosprawnościami, relację 3 videokonferencji o dobrych praktykach edukacji włączającej w wybranych krajach Europy, zorganizowano debatę „Przyszłość edukacji włączającej w Polsce”, podczas której przedstawiono dane z monitoringu, wnioski i rekomendacje. Tematykę projektu szeroko promowano w mediach ogólnopolskich i społecznościowych. Prowadzono także rzecznictwo poprzez wystąpienia na konferencjach oraz składanie uwag i postulatów w konsultacjach społecznych nowych ustaw i rozporządzeń.
Wiele z postulatów uwzględniono w zmianach prawnych. Doprowadzono m.in. do uściślenia zasad wydatkowania subwencji oświatowej przeznaczonej na edukację dzieci ze specjalnymi potrzebami, która poprzednio była wydatkowana przez samorządy niezgodnie z normami jej naliczania; ograniczone zostały praktyki dyskryminacyjne w szkołach artystycznych; zagwarantowano dostosowanie podręczników dla grup uczniów niepełnosprawnych do ich potrzeb i możliwości. Doprowadzono także do obowiązkowego zatrudniania przez szkoły dodatkowych osób w klasach, w których uczą się dzieci z niepełnosprawnościami.
Grupą docelową były osoby bezpośrednio zaangażowane w proces edukacji dziecka z niepełnosprawnością (rodzice, nauczyciele, dyrektorzy szkół) oraz decydenci na szczeblu lokalnym i krajowym.